Kowno – to drugie, co do wielkości miasto Litwy, a jego dzieje są ściśle związane z jej historią. Kowno zawsze było i jest prężnym ośrodkiem intelektualnym i ekonomicznym państwa litewskiego, bogate w zabytki architektoniczne. Miasto jest położone w malowniczej okolicy, u zbiegu dwóch rzek – Niemna i Wilii.
Według archeologów pierwsze osady na tym terenie powstawały już w I wieku n.e., a w XIII wieku zbudowano tu pierwszy murowany zamek, który pełnił głównie rolę fortecy obronnej chroniącej okolicznych mieszkańców przez najazdami krzyżaków. Kowieński zamek kilkukrotnie był odbudowywany i modernizowany, gdyż krzyżacy najeżdżali go wielokrotnie, jednak najpoważniejszych zniszczeń doznał w wyniku najazdy Moskwy w 1655 roku i kilkumiesięcznego pobytu na zamku wojsk napoleońskich w 1812 roku.
W 1398 roku powstaje w Kownie Stowarzyszenie Kupców Niemieckich, co sprzyja jego rozwojowi i handlu z Europą Zachodnią. W 1408 roku Wielki Książe Litewski nadaje Kownu prawa magdeburskie. W 1468 roku Kowno było już dużym warownym i intensywnie rozbudowywanym miastem, jednak z do końca niewyjaśnionych przyczyn spłonęło prawie doszczętnie, lecz już do końca XV wieku zostało odbudowane. Wtedy właśnie wzniesiono dwa murowane kościoły: św. Mikołaja i św. Gertrudy. Na początku wieku XVI zbudowano kościół św. Jerzego i wiele murowanych kamieniczek w styli gotyckim.
W latach 1533 – 1536 rządziła ty Królowa Bona i to właśnie ona przyczyniła się do urbanizacji miasta na wzór miast zachodnich.
Dziś Kowno jest odwiedzane przez turystów z całego świat ze względu na mnogość zabytkowych budowli i kościołów. Miasto jest także bogate w wszelkiego sortu gastronomię, nie brakuje tu dobrego jadła na praktycznie każde podniebienie.
Wideo z foto:
Galeria zdjęć:
Facebook Comments